Czysta blacha miedziana (T2)

Miedź bliźniacza (zawartość 99% miedzi) została wcześniej przygotowana jako gruba płytka, czyste płatki miedzi jak katoda, z kwasem siarkowym (H2SO4) i mieszaniną siarczanu miedzi (CuSO4) jako elektrolitem. Po doprowadzeniu mocy miedź rozpuszcza się z anody w jony miedzi (Cu) i przesuwa się na katodę. Po dotarciu do katody otrzymuje się elektrony i na katodzie wytrąca się czysta miedź (zwana także elektrolityczną miedzią). Zanieczyszczenia z miedzi typu blister w żywej miedzi i cynku z miedzią zostaną rozpuszczone jako jony (Zn i Fe). Ponieważ jony te są trudniejsze do wytrącenia niż jony miedzi, można uniknąć elektrolizy poprzez odpowiednie dostosowanie różnicy potencjałów podczas elektrolizy. Niż nieaktywne zanieczyszczenia miedzi, takie jak osadzanie złota i srebra na dnie komórki. Tak wytworzona płyta miedziana nosi nazwę "czystej blachy miedzianej (T2)" i wysokiej jakości i może być używana do wytwarzania produktów elektrycznych. Osadzone w dolnej części analogii komórki jako "błoto anodowe", które jest bogate w złoto i srebro, jest bardzo cennym przedmiotem, usuwa się, a następnie przetwarza z wysoką wartością ekonomiczną.